Als Nederlanders in een restaurant het eten niet goed vinden, maken ze dat (bijna) nooit kenbaar op het moment dat de ober vraagt of alles naar wens is. Dat kreeg ik vaak te horen tijdens de interviews – die ik voor mijn boeken voerde – met ondernemers en managers uit verschillende landen en culturen. Er zijn 3 redenen waarom Nederlanders hun emoties liever in toom houden en terugdeinzen voor het aangaan van confrontaties.
Ieder jaar halen miljoenen Nederlanders tijdens de feestdagen (Sinterklaas, Kerst en Oud & Nieuw) hun gourmetstel uit de kast. Glunderend pielen we urenlang met kleine stukjes vlees, aardappelschijfjes, reepjes paprika en champignons in poppenhuispannetjes om vervolgens een uur in de wind te stinken. Hoe komt het toch dat gourmetten zo aanslaat in Nederland en wat zegt dat over de Nederlandse (zakelijke) cultuur?
“Ik heb een haat-liefdeverhouding met Nederland,” vertelde de Italiaanse Angela Capo me tijdens een etentje bij haar thuis. “De manier waarop Nederlanders handel drijven vind ik fenomenaal. Net als de manier waarop ze hun land hebben opgebouwd. Daar heb ik grote bewondering voor. Tegelijkertijd heb ik moeite met het Nederlandse individualisme. Ik mis hier het Italiaanse groepsgevoel: de familieband, de sociale controle en – de spontaniteit. Even langsgaan bij familie of vrienden, zomaar…”
Jaren geleden kregen we Franse vrienden op bezoek. Ze waren nooit eerder in Nederland geweest. Zijn eerste vraag was: ”Waar zijn de bergen?” Tja, die hebben we hier niet. Haar eerste vraag was: “Waarom hebben Nederlanders allemaal plantjes voor de ramen?” “Eh, dat vinden we gezellig,” wilde ik zeggen, maar hoe vertaal je ‘gezellig’? Dit culturele stopwoord is onvertaalbaar en niet uit te leggen. Gezelligheid moet je ervaren.
All Rights Reserved. © 2018 Studio Odijk | Privacy verklaring | Proclaimer
Recente reacties