Elk land heeft zijn eigen vergadercultuur met de bijbehorende spelregels. In de zakelijke omgeving, waar geld en belangen op het spel staan, liggen misverstanden en onbegrip op de loer tussen culturen met verschillende mentaliteiten. Om effectief intercultureel of internationaal te kunnen vergaderen is het essentieel om op de hoogte te zijn van elkaars vergaderstijl. In dit blog behandel ik de verschillende manieren van discussiëren en hoe je de samenstelling van een groep kunt herkennen.
Aan een Nederlandse Managing Director die tien jaar voor een internationaal bedrijf in Azië had gewerkt vroeg ik: “Waaraan moest je het meeste wennen bij je terugkomst in Nederland?” Daar hoefde hij niet lang over na te denken. “De vele regels en de overlegcultuur,” antwoordde hij. ”Pak de gemiddelde agenda van de gemiddelde manager in Nederland en je ziet dat een groot deel van de beschikbare tijd is ingedeeld met overleggen en vergaderingen. Het probleem is dat iedereen in Nederland een mening heeft en die mening ook mag verkondigen. Sterker nog: iedere mening wordt serieus genomen. Knopen worden zelden meteen doorgehakt. En iedere meeting eindigt met een nieuw overleg om te bepalen wanneer de volgende vergadering moet gaan plaatsvinden.”
Het leren herkennen, begrijpen én benutten van culturele verschillen verloopt in drie stappen: Culturele bewustwording: wat zijn mijn eigen culturele normen en waarden? Culturele kennis: welke culturele standpunten heeft de ander? Culturele flexibiliteit: hoe zorgen we ervoor dat die mix aan normen, waarden, standpunten en meningen leiden tot creativiteit en groei i.p.v. ergernissen en ongemak? Deze aanpak wil ik graag met een concreet voorbeeld toelichten.
Een Nederlandse belofte is niet hetzelfde als een Griekse belofte. Iedere cultuur heeft zijn eigen spelregels. Om samen te kunnen werken met andere culturen is kennis van elkaars cultuur – en bewustzijn van de eigen cultuur – daarom essentieel.
All Rights Reserved. © 2018 Studio Odijk | Privacy verklaring | Proclaimer
Recente reacties