Wij waren nergens bang voor toen we ruim 20 jaar geleden besloten op wereldreis te gaan. Onze omgeving reageerde heel wisselend. Sommigen vonden het geweldig, anderen waren bezorgd: ‘Stel dat je ziek wordt en in het ziekenhuis belandt! Wat nou als je bij terugkomst geen baan meer vindt? Hoe moet dat nu met jullie woning?’ Voor ons geen excuses om niet te gaan. Hoewel.. er was toch één ding waar we bang voor waren, namelijk onterecht in de gevangenis belanden. Want het zal je maar gebeuren:
- Dat je per ongeluk betrokken raakt bij een ongeval en als schuldige wordt aangewezen,
- Of dat één of andere mafkees drugs in je bagage stopt en je verlinkt bij de douane,
- Of dat je wordt opgepakt simpelweg omdat je op het verkeerde moment op de verkeerde plek was.
Dat overkwam Joseph Oubelkas, één van de ondernemers die ik interviewde voor mijn boek Tutti frutti. Van de één op de andere dag veranderde zijn toen zo comfortabele leven in een ongekende nachtmerrie …
Onterechte gevangenisstraf
Voor een opdrachtgevers reisde Joseph maandelijks naar Marokko om o.a. kwaliteitscontroles uit te voeren in pakstations van citrusvruchten. Op 23 december 2004 – volgende week 10 jaar geleden – viel de Marokkaanse douane een van die pakstations binnen en vond daar een hoeveelheid hasj. Joseph was daar net gearriveerd en informeerde wat er aan de hand was. Het feit dat hij voor een Nederlands bedrijf werkte, was voldoende om verdacht te zijn. Hij werd gearresteerd en onterecht tot tien jaar gevangenisstraf veroordeeld.
De verschrikkelijke hel
Uiteindelijk zat hij 4 ½ jaar vast in een Marokkaanse gevangenis. Hij overleefde, op eigen kracht, maar vooral ook door de brieven van zijn moeder. ‘Hou vol’, schreef ze hem ‘We geloven in je’, maar tegelijkertijd was ze ook streng en gaf ze hem opdrachten: ‘Maak er wat van, stel doelen, richt je op het positieve’. Ondanks de verschrikkelijke hel waarin hij verzeild was geraakt – overvolle cellen met ratten en kakkerlakken, geweldsuitbarstingen en een totaal gebrek aan privacy – maakte Joseph er het beste van. Hij leerde de Marokkaanse taal, ging zelf Engelse les geven aan medegevangenen, had een gevangenistuintje en nam een zwerfkat onder zijn hoede. Hij zocht houvast door anderen te helpen, sloot vriendschappen en bleef goed voor zichzelf zorgen.
400 brieven van mijn moeder
Na zijn vrijlating wilde hij nog maar één ding: zijn bizarre verhaal opschrijven, omdat iedereen dit blijkbaar kan overkomen. Zijn boek 400 brieven van mijn moeder werd een succes. Inmiddels is hij een veel gevraagd spreker, want hoe extreem en ver van ons bed zijn verhaal ook is, met de kern van zijn verhaal, namelijk van niets iets maken helpt en inspireert hij vele anderen.
De oerkracht van moederliefde
Wat mij persoonlijk het meest heeft geraakt in het verhaal van Joseph is de kracht van moederliefde. Die is oersterk!! ‘Ik hoop dat jullie ook zo’n moeder hebben’, zegt Joseph vaak tijdens zijn lezing, ‘of een vader, broer of zus bij wie je altijd terecht kunt’. Want het allerergste is dat er niemand voor je is, dat je alleen bent.
Een grote strik
De kerst staat voor de deur. Dagen die voor velen bedoeld zijn om gezellig bij elkaar te zijn. Een beetje dubbel vind ik altijd, immers heeft niet iedereen het even gezellig. En hoewel er vaak wordt gezegd dat je geluk zelf in de hand hebt kun je toch pech hebben: ziek worden, een dierbare verliezen of zoals Joseph – 10 jaar geleden – in een situatie belanden waar je niet zelf voor hebt gekozen. De feestdagen vragen om een moment van bezinning: even stilstaan bij al het leed in de wereld en vooral je zegeningen tellen, blij zijn met wat je hebt en een grote strik doen om je familie en vrienden.
Fijne feestdagen allemaal!
Tevens gepubliceerd op DeOndernemer.nl (best gelezen blog)
