Saskia Maarse | 14 februari 2021

Het weer in Nederland is een populair onderwerp van gesprek. Inhoudelijke discussies zijn dat zelden: vaak blijft het bij wat prietpraat of geklaag (te koud, te nat of te warm).

Dat verandert vanaf het moment dat het kwik onder nul daalt. Dan heerst er landelijk een euforische stemming en worden de weersomstandigheden een serieuze kwestie. Het eerste beetje sneeuw wordt direct al uitgebreid op het journaal besproken. De spanning loopt steeds verder op, naarmate de temperatuur juist gaat dalen en zorgt voor een groot saamhorigheidsgevoel. Krijgen we dit jaar een ‘ouderwetse winter’ en kunnen we straks gaan schaatsen? En zo ja, welke ijsvereniging zal erin slagen om als eerste een schaatsmarathon te houden?

Het ijs zorgt voor vertier, stimuleert de vrijhandel en creëert een saamhorigheidsgevoel. En dan hebben we het nog niet eens over de nationale gekte die ontstaat als de kans op een Elfstedentocht in zicht is, de ‘tocht der tochten’. Op dat moment gaan we massaal het ijs op, zetten we onze nuchterheid even aan de kant en maakt een diepgeworteld oergevoel zich van ons meester – want dan, ja dan, hebben we het water er pas echt onder!

Hoewel niet iedere Nederlander van vrieskou en schaatsen houdt, leek de collectieve hysterie over de vorst en de sneeuw dit jaar groter dan andere jaren. Alsof we opgelucht waren: eindelijk een keer positief nieuws! Even ging het niet over besmettingscijfers en vaccins, maar over sneeuw en ijs. Nederland genoot massaal!

Hoewel morgen de dooi invalt, de sneeuw zal veranderen in drab en de ijsvreugde weer plaatsmaakt voor coronachagrijn, hebben we gelukkig de foto’s nog en kunnen we terugkijken op een week waarin Nederland op z’n allermooist was!

Saskia Maarse is intercultureel spreker, trainer en auteur. Ze geeft lezingen en workshops over cultuurverschillen, cultural awareness en de Nederlandse (zakelijke) cultuur in relatie tot andere culturen.