Skip to main content

Soms lijkt het of je in Nederland niet mag dromen

Met opgeheven vinger kwam hij op me afgestapt. “Dat boek van jou,” zei hij, “dat wordt helemaal niks!” Diverse ondernemers – waaronder ikzelf – hadden tijdens een netwerkbijeenkomst een elevator pitch gegeven voor een volle zaal. Ik had enthousiast verteld over de plannen die ik had voor mijn boek Tutti frutti. De man met het opgeheven vingertje – zelf werkzaam bij een grote uitgever – voelde zich blijkbaar geroepen om mijn enthousiasme te temperen en mijn droom met de grond gelijk te maken. Jammer dat ik zijn naam niet heb onthouden. Dan had ik hem een exemplaar kunnen sturen.

“Ondernemen begint met een droom. Tussen droom en werkelijkheid ligt maar één ding: gewoon doen. Daarvoor heb je passie en focus nodig. Dan pas kun je winnen. Als je niet durft te verliezen, kun je ook niet winnen.”

Deze wijze woorden komen van Atilla Aytekin, oprichter en ceo van Triodor en Orange Games. Onlangs interviewde ik hem voor het online vervolg van Tutti frutti. Atilla, ondernemer met Turkse roots, weet als geen ander hoe het voelt om te winnen en te verliezen. Zijn jeugd en achtergrond vormen het fundament voor zijn doorzettingsvermogen. Als “Turkse jongen” werd hij dagelijks met zijn afkomst geconfronteerd en als “vreemd” bestempeld. Scheldpartijen, genegeerd worden en andere vormen van discriminatie lieten littekens na, maar ze wekten ook een positieve vechtlust in hem op. Op jonge leeftijd al sprak hij daarom met zichzelf af dat hij – hoe dan ook – een succes zou maken van zijn leven. Na zijn studie startte Atilla zijn eigen ICT-bedrijf. Eerst in Turkije, samen met zijn vrouw en zijn schoonzus, en daarna in Nederland. De economie draaide in die tijd op volle toeren; en zijn bedrijf groeide en groeide. Toen stortte opeens, in 2001, de ICT-wereld in elkaar. De klap was enorm. Met passie, focus en enthousiasme had Atilla succes bereikt. Datzelfde succes had hem tegelijkertijd ook onvoorzichtig en roekeloos gemaakt. Hij had een aantal inschattingsfouten gemaakt, die hem fataal werden. Niet snel daarna werd het faillissement uitgesproken. Een zwarte periode brak aan.

Constant werd me duidelijk gemaakt dat ik een stuk vuil was, een faliekante mislukking, een nul. In onze maatschappij mogen geen fouten gemaakt worden. We weten niet goed hoe we moeten aankijken tegen mensen die verliezen. Incassobureaus, de belasting, juristen, banken – als aasgieren vlogen ze constant om mijn hoofd. Op al mijn rekeningen werd beslag gelegd, zelfs op het salaris van mijn vrouw. Ik voelde me een uitgestotene, en ontdekte op pijnlijke wijze wie mijn echte vrienden waren,” schrijft Atilla in zijn boek Dutch Dream.

Boeten voor risico
Failliet gaan is in Nederland nog steeds een schande. Je moet boeten voor het nemen van risico. Daarom zijn veel ondernemers bang om te falen, in grote tegenstelling tot bijvoorbeeld ondernemers in Amerika. Daar kijkt men heel anders tegen faillissementen aan: van je fouten kun je namelijk leren.

In Nederland worden particulieren met geldproblemen op allerlei manieren geholpen. Helaas geldt dat niet voor ondernemers. “Failliet? Eigen schuld, dikke bult, had je maar geen bedrijf moeten beginnen,” denken velen.

Soms lijkt het of je in Nederland niet mag dromen. “Doe maar normaal!” Toch heeft het faillissement in het verleden de basis gevormd voor Atilla’s huidige succes. Daarom besloot hij in 2006, samen met zijn vrouw Zehra Dogan de Dutch Dream Foundation op te richten, met als motto: “Dare to have a dream”. Met hun coachingsprogramma koppelen ze jonge ondernemers aan topbestuurders uit het Nederlandse bedrijfsleven.

Zo leren ze de ondernemers hoe ze hun “Dutch Dream” kunnen realiseren: door hard te werken, lef te tonen, risico te nemen en … opgewassen te zijn tegen de “Dutch Uncle”, ofwel het “opgeheven vingertje”.

Bron: Het citaat onder het tussenkopje ‘Boeten voor risico’s’ komt uit Aytekin, A. Dutch Dream. Amsterdam: Nieuw Amsterdam Uitgevers

Dit artikel is tevens gepubliceerd op DeOndernemer.nl

Titel

Over Saskia
Saskia Maarse schrijft, blogt en spreekt over de Nederlandse cultuur in relatie tot andere culturen.

Hoe overbrug je (zakelijke) cultuurverschillen?
Saskia geeft lezingen over de Nederlandse cultuur, en de culturele overeenkomsten en verschillen met andere landen. Tijdens haar deels interactieve lezing houdt ze het publiek een spiegel voor. Want wat weten we eigenlijk van Nederland? Waar komt bijvoorbeeld onze overlegcultuur vandaan? Waarom zijn we zo direct en wat kunnen we leren van en over andere culturen? Wilt u meer informatie? Neem dan contact met ons op.

Leave a Reply