NAAM: DENNIS FRIPERSON
BEDRIJF: MEERSORGH
IN NEDERLANDS SINDS: GEBOORTE
Tijdens zijn studie maakte Dennis Friperson als drager kennis met de uitvaartbranche. Het vak boeide hem direct en door zijn achtergrond ontdekte hij dat hij van toegevoegde waarde kon zijn bij de invulling en vormgeving van uitvaarten van andere culturen. Hij startte in 2006 met succes zijn eigen uitvaartonderneming Meersorgh en onderscheidt zich daarbij door zich bewust te richten op multiculturele uitvaarten. Toch is de cultuur voor hem van ondergeschikt belang omdat hij alle mensen, ongeacht hun achtergrond, van dienst wil zijn. In eerste instantie deed zijn ‘gekleurde’ verschijning menig wenkbrauw optrekken, maar met zijn humor en fijngevoeligheid wist hij het ijs snel te breken. Of het nu een ingetogen of uitbundige uitvaart moet worden: Dennis luistert naar de wensen en vertaalt deze in een onvergetelijk afscheid. Een uitvaart is voor hem even persoonlijk als het leven zelf. Met zijn bevlogen inzet en aanpak heeft zijn bedrijf zich inmiddels een markante plek in de uitvaartbranche verworven. Niet voor niets won hij in 2011 de PROMiSe Award 2011, een initiatief van de multiculturele ondernemingsvereniging PROMiSe.
1. Sinds wanneer ben je in Nederland?
Ik ben in 1979 in Breda geboren. Mijn moeder komt uit Suriname en mijn vader uit Tunesië.
2. Hoe ben je ondernemer geworden en waarom?
Dat is puur toeval. Tijdens mijn studie zocht ik naar een bijbaantje en kreeg een tip van een medestudent dat ze dragers zochten bij een uitvaartbedrijf. Zodoende is mijn interesse voor de uitvaartbranche ontstaan. In eerste instantie werd ik in 2001 bij een sollicitatie bij een uitvaartonderneming afgewezen vanwege mijn gebrek aan levenservaring. Ik liet het er niet bij zitten en kon kort daarna bij een andere organisatie stage lopen om mijn kennis over de uitvaartsector te verdiepen. Toen ik een paar jaar later bij een uitvaartonderneming ging werken, merkte ik dat er weinig kennis was omtrent de uitvaartrituelen en –gewoontes in de Surinaamse, Antilliaanse en Arubaanse cultuur. De meeste migranten hebben namelijk een andere manier van afscheid nemen. Surinamers beleven een uitvaart veel intenser dan de gemiddelde Nederlander. Er komt meer familie, er is een koor, er wordt gezongen, gefeest etc. Omdat mijn collega’s vrij weinig affiniteit met andere culturen hadden, werd ik altijd gevraagd voor een Surinaamse uitvaart. Ik zag een gat in de markt en heb in 2006 mijn bedrijf Meersorgh opgericht. Die naam is een bewuste keuze, omdat Meersorgh een bekende plaats is in Suriname. Je zou kunnen zeggen dat Meersorgh een uitvaartorganisatie is met een knipoog naar de Surinaamse gemeenschap.
Ik heb inmiddels een heel netwerk van mensen uit verschillende culturen die mij informeren en adviseren, zodat ik altijd goed voorbereid ben. Zo vraag ik bij een islamitische uitvaart altijd om raad bij de voorzitter van de moskee. En ben ik bij een Chinese begrafenis ooit behoed voor een enorme blunder. Ik had meneer Chang meegevraagd om mij te assisteren. Toen hij zag dat ik een rode stropdas droeg adviseerde hij me die direct af te doen. Rood is namelijk de kleur van vrolijkheid en dus strikt verboden bij Chinese begrafenissen. Ik leer nog elke dag en iedere dag verloopt anders.
3. Ben je problemen tegengekomen toen je ondernemer wilde worden?
In eerste instantie schrok mijn ‘kleur’ mensen af. “Opa is dood, komt daar ineens een Surinamer binnen. Wat moet die nou hier?” Met een dosis gezonde humor en het raken van de juiste snaar wist ik meestal snel het ijs te breken; dat bleek mijn kracht te zijn. Ik laat me niet gek maken door discriminatie, dat kost alleen maar negatieve energie, ik focus me liever op mijn werk. Ik vind dat alle culturen van elkaar moeten leren in plaats van elkaar uit te sluiten. Een andere cultuur binnen een bedrijf moet een toevoeging zijn en geen last.
4. Wat zijn de verschillen tussen het ondernemen in Nederland en Suriname?
Nederlanders zijn erg van de structuur en alles draait om ‘tijd’. Alles moet zwart op wit, liefst via een contract. In alle andere culturen die ik ken, is een mondelinge toezegging voldoende. ‘Je hebt mijn woord’ heeft daar evenveel waarde als een papieren overeenkomst. Vergeleken bij andere culturen vind ik Nederlanders afstandelijk en voorzichtig. En dat merk je niet alleen aan dat ene koekje bij de koffie. Als ik aan een Nederlandse klant vraag hoeveel rouwkaarten er nodig zijn, komt er een adressenlijstje tevoorschijn en wordt er nauwkeurig geteld. Stel ik die vraag aan bijvoorbeeld een Surinamer, dan roepen ze meteen een aantal en zitten er totaal niet mee als later blijkt dat ze er veel te veel overhouden. Bij een Nederlandse uitvaart is iedere minuut vooraf bepaald, bij uitvaarten van andere culturen gaat men gewoon zijn gang en loopt het zelden zoals ze het vooraf bedacht hadden.
5. Wat vind je typisch Nederlands als het gaat om zaken doen en ondernemen?
De Nederlandse structuur: aan de ene kant loop ik daar soms tegenaan, maar ik moet eerlijk toegeven dat het in veel gevallen toch ook zijn voordelen heeft. Zo heb ik onlangs toch maar eens een Nederlandse deurwaarder benaderd om mijn wanbetalers aan te pakken en houdt een Nederlandse boekhouder mijn financiële administratie op orde. De Nederlandse directheid beschouw ik ook als heel positief: ze zijn heel duidelijk en dat is vaak wel zo prettig, zeker op zakelijk gebied.
6. Wat heb je meegenomen vanuit de Surinaamse en de Nederlandse cultuur?
Vanuit de Surinaamse cultuur de gastvrijheid en vanuit de Nederlandse cultuur de zakelijkheid en de stress: je moet overal achteraan zitten.
7. Wil je ooit terug naar Suriname?
Ik wil niet tot mijn dood in Nederland blijven. Hoewel ik nog nooit in Suriname ben geweest, zie ik mezelf daar wel wonen. Curaçao en Aruba lijken me ook geweldige eilanden.
8. Wat is het geheim van je succes?
Doorzettingsvermogen, veel fouten maken en daarvan leren, nieuwsgierig en leergierig zijn.
9. Wat is je favoriete stuk fruit en waarom? #tuttifrutti
Mijn favoriete stuk fruit is de ananas: die doet me denken aan de tropen.
10. Wat is je favoriete Hollandse product en locatie?
Ik ben gek op oude kaas en mijn favoriete locatie is Scheveningen, want daar kom ik tot rust.
TIPS van Dennis
1. Wees jezelf
2. Sta altijd open voor alles en iedereen
Lees ook het blog: Dansend naar het graf
Het boek Tutti frutti is te koop via onze webshop
