NAAM: OMAR MUNIE
BEDRIJF: OMAR MUNIE CLOTHING
IN NEDERLAND SINDS: 1994
Op de Modevakschool wilde de Somalische Omar Munie zich bewust onderscheiden. Hij koos ervoor om in plaats van kleding, tassen te gaan ontwerpen. Een gouden greep, naar later bleek. Hij noemt zichzelf een voorzichtige ondernemer, maar aarzelde geen moment om in 2010 de flagship store Omar Munie Clothing aan de Coolsingel in Rotterdam te openen, die onlangs verhuisde naar het Noordeinde in Den Haag. Omar is een echte ambachtsman. Geld lenen bij de bank doet hij niet. Hij werkt stap voor stap zijn plannen uit en kan met weinig rondkomen: luxe zit voor hem vooral in de uitdaging van het ondernemerschap en inspiratie opdoen voor nieuwe ontwerpen. Hij geeft ook lezingen en workshops en heeft het boek Leef je droom geschreven, waarmee hij mbo-leerlingen hoopt te stimuleren. Zijn tassen worden door steeds meer mensen gezien als de perfecte combinatie van functionaliteit en design. Geen wonder dat veel BN’ers de weg naar Omar Munie Clothing al hebben weten te vinden.
1. Sinds wanneer ben je in Nederland?
Sinds december 1994, ik was toen negen jaar. We dachten eerst dat het vliegtuig in Duitsland zou landen: bij aankomst wisten we pas dat we in Nederland terecht waren gekomen.
2. Hoe ben je ondernemer geworden en waarom?
Op de Modevakschool ontwierp iedereen kleding, maar ik wilde juist iets anders ontwerpen. Ik besloot tassen te gaan maken en kon deze meteen aan mijn klasgenoten verkopen. Tijdens mijn opleiding richtte ik Omar Munie Clothing op. Mijn eerste tas kostte € 35,00. Toen ik een aantal jaren geleden met mijn toenmalige vriendin een paar dagen naar New York ging, besloot ik een paar tassen mee te nemen. Toen mijn vriendin zich liet opmaken in een warenhuis, sprak een van de visagisten mij aan over mijn tas. Toen ik vertelde dat ik die zelf had gemaakt, haalde ze meteen haar collega’s erbij. In no time had ik alle tassen die ik had meegenomen verkocht en op die manier mijn vliegticket terugverdiend.
Veel collega-ontwerpers verkopen hun producten eerst via retailers. Pas na grote bekendheid openen ze een flagship store. Ik deed het net andersom: hoewel ik een voorzichtige ondernemer ben en nog nooit geld heb geleend van de bank, opende ik juist wel meteen een flagship store aan de Coolsingel in Rotterdam. Dankzij hulp van collega-designers en leerlingen van het mbo die mij graag wilden helpen, werd de winkel low budget ingericht; maar hij heeft een grootse uitstraling, door de kwaliteit van de tassen en de goede service en aandacht die de klanten krijgen. Iedere tas is uniek en in Nederland met de hand gemaakt. Ik wil graag dicht bij de productie blijven en kies bewust voor exclusiviteit. Mijn tassen zijn tijdloos en van ieder ontwerp worden maar een paar exemplaren gemaakt. Ondernemen doe ik stap voor stap. Het gaat mij vooral om het ambacht, het pure Nederlandse product. Ik ben niet bepaald een big spender: luxe is voor mij de uitdaging van het ondernemerschap, veel rondkijken om inspiratie op te doen en altijd weer proberen nieuwe ontwerpen te maken. Als gevolg van mijn succes geef ik nu ook lezingen en organiseer ik workshops en high tea’s in mijn atelier in Den Haag. Ik heb inmiddels ook een boek geschreven, omdat ik veel mbo-leerlingen hoop te stimuleren met mijn verhaal.
3. Ben je problemen tegengekomen toen je ondernemer wilde worden?
Als ondernemer kom je altijd wel obstakels tegen, maar ik beschouw ze altijd als een uitdaging en ik ga er alleen maar meer mijn best door doen. Na het winnen van de presidentsverkiezingen zei Obama: “If you can make it in America, you can make it anywhere.” Ik vind dat je het overal kunt maken, als je maar wilt.
4. Wat zijn de verschillen tussen het ondernemen in Nederland en Somalië?
Nederlanders komen hun beloftes na en zijn duidelijk, maar zetten wel alles op papier. Blind vertrouwen kennen ze niet. In Somalië geldt: hoe goedkoper, hoe beter. Nederlanders gaan meer voor kwaliteit, maar zijn wel veel voorzichtiger met uitgeven dan bijvoorbeeld Amerikanen. Somaliërs willen nooit veel geld uitgeven. Zo zal mijn moeder, hoe trots ze ook op mij is, nooit mijn tassen dragen. “Veel te duur, niet nodig,” vindt ze.
5. Wat vind je typisch Nederlands als het gaat om zaken doen en ondernemen?
Nederlanders mogen, wat mij betreft, best wat meer servicegericht en gastvrijer zijn. Ik besteed daar juist wel veel aandacht aan in mijn winkels. Amerikanen zijn daar bijvoorbeeld ook veel beter in.
6. Wat heb je meegenomen vanuit de Nederlandse en de Somalische cultuur?
Vanuit de Nederlandse cultuur: het op tijd te komen. In mijn cultuur is een uurtje later geen probleem, in Nederland kan dat bij een zakelijke afspraak echt niet. Dat stukje discipline zit er nu wel in. Ik ga nog iedere avond bij mijn moeder Somalisch eten: niemand kookt er beter dan zij. Dat is echt iets wat ik heb meegenomen vanuit de Somalische cultuur. In beide culturen kan ik mij overigens goed vinden. Ook al verschillen ze enorm, ze zijn heel bijzonder voor mij.
7. Wil je ooit terug naar Somalië?
Zolang het onrustig blijft in dat land zal ik er, hoe erg het me ook spijt, niet terugkeren.
8. Wat is het geheim van je succes?
Het koesteren van het ambacht: al mijn handwerk heeft een persoonlijke touch. Mijn klanten kopen niet alleen een tas omdat het een tas is. Het is meer: een tas is ook een emotie, een beleving. Je hebt hem altijd bij je. Verder is voor mij de betrokkenheid van mijn familie heel waardevol: vier van mijn vijf broers werken mee in het bedrijf.
9. Wat is je favoriete stuk fruit en waarom? #tuttifrutti
De appel.
10. Wat is je favoriete Hollandse product en/of locatie?
Een broodje haring is mijn favoriete Hollandse product en Den Haag mijn favoriete Hollandse locatie:
vanwege de nieuwe winkel en de productie die daar plaats vindt.
TIPS van Omar
1. Doorzetten en net iets harder werken
2. Kijk eerst om je heen hoe anderen het doen
3. Verdiep je in de mentaliteit, denk aan de gunfactor
4. Leer omgaan met de mensen ter plekke
5. Accepteer dat je in Nederland veel belasting betaalt
6. Wees gul
7. ‘Eerlijk duurt het langst’
Dit interview is gepubliceerd in het boek Tutti frutti (2013)