NAAM: HAWRE RAHIMI
BEDRIJF: CYNAX
IN NEDERLANDS SINDS: 1989
Zijn vader verzette zich hevig tegen de onderdrukking van de Koerden in Iran en kwam, als politiek vluchteling, in 1989 met zijn gezin naar Nederland. Omdat zijn familie in de oorlog van Iran-Irak vaak gewonden hielp, was Hawre Rahimi van plan om geneeskunde te gaan studeren. Maar zijn kwaliteiten bleken meer op het gebied van computers te liggen, dus werd het Informatica. Al tijdens zijn tweede studiejaar zette hij een bedrijf op om voor klanten software te bouwen. Dat resulteerde in een nieuw bedrijf Cynax dat hij, samen met zijn broer Hawar en diens vrouw Renee, heeft opgebouwd. Een IT-bedrijf dat is gespecialiseerd in softwareapplicaties op het gebied van voorraadoptimalisatie en procesverbetering. Hij heeft het alleenrecht op deze applicaties, waarmee hij bedrijven heel gericht kan benaderen. Het gebruik van zijn software levert voor bedrijven aanzienlijk meer winst op, dus is het niet verwonderlijk dat het familiebedrijf inmiddels drie vestigingen telt: in Breda, Zaandam en Weesp – met in totaal 30 werknemers. Hawre deed tien jaar over zijn studie, maar dat was het, gezien zijn ondernemingsdrang en –resultaten, allemaal waard.
1. Sinds wanneer ben je in Nederland?
Sinds 1989, toen mijn vader als politiek vluchteling met ons gezin naar Nederland kwam. Wij zijn overlevenden van een chemische aanval op de Koerden. Die aanval heeft een zodanige impact op ons leven gehad dat mijn vader, na aankomst in Nederland, een aanklacht indiende tegen de Nederlandse zakenman Frans van Anraat, die in de jaren 80 grondstoffen voor chemische wapens verkocht aan het Irak van Saddam Hoessein. Uiteindelijk werd deze zakenman tot 17 jaar cel veroordeeld: wegens medeplichtigheid aan oorlogsmisdaden.
2. Hoe ben je ondernemer geworden en waarom?
Tijdens mijn tweede studiejaar Informatica ben ik een klein bedrijfje gestart om voor klanten software te bouwen. Later heb ik, samen met mijn broer en zijn vrouw Renee, mijn bedrijf Cynax opgezet.
Wij ontwikkelen tools voor voorraadoptimalisatie en procesverbetering. Daarmee kun je de vraag beantwoorden welke producten wanneer en in welke hoeveelheden gemaakt moeten worden. Met als gevolg dat de producten met een zekerheid van 95-98% geleverd kunnen worden op het moment dat de klant er om vraagt. We geven ook trainingen om problemen zoals te lange levertijden, te hoge productiekosten, planningsproblemen en ontevreden klanten aan te pakken.
3. Ben je problemen tegengekomen toen je ondernemer wilde worden?
Door mijn huidskleur en mijn naam had ik altijd het idee dat ik me veel meer moest bewijzen, dat ik echt betrouwbaar ben. Ik heb daar veel last van gehad, maar op een gegeven moment heb ik er bewust voor gekozen om me daardoor niet meer te laten beïnvloeden. In plaats daarvan ben ik mij meer gaan focussen op mijn werk. Toch loop ik er nog steeds tegenaan, vooral als er dingen fout gaan. “Oh, zie je wel,” hoor ik dan, maar ik wil daar gewoon geen last meer van hebben. Ik betrapte mezelf er ook regelmatig op dat ik me Nederlandser voordeed dan ik was. Maar daar ben ik mee gestopt: ik voel me Koerd, maar ook Nederlander. Als er voetballen is, draag ik oranje. Ik ben altijd op mijn hoede met wie ik zaken doe en wie mijn klanten zijn, dat is een gevolg van de invloed die de oorlog op mij heeft gehad. Zodra ik ook maar enigszins vermoed dat iemand in de wapenhandel zit, zal ik daar nooit zaken mee doen.
4. Wat zijn de verschillen tussen het ondernemen in Nederland en Koerdistan?
In Nederland geldt: afspraak is afspraak. Als je hier iets hebt afgesproken, dan houd je je daar ook aan. Ik vind dat heel prettig, hoewel ik eerlijk moet zeggen dat ik in privésituaties nog weleens te laat kom.
5. Wat vind je typisch Nederlands als het gaat om zaken doen en ondernemen?
Nederlanders zijn individualistisch en doen liever geen zaken met familie. “Met familie moet je niet handelen, maar wandelen,” wordt er gezegd. Aan de ene kant snap ik dat wel: het blijft moeilijk om tegen je broer of zus te zeggen dat ze iets niet goed hebben gedaan. Persoonlijk vind ik het geweldig om met mijn familie samen een bedrijf te runnen. Daarin ligt, samen met ons specialisme, juist onze kracht. Maar misschien komt het ook wel omdat familiebanden in Koerdistan veel sterker zijn dan in Nederland. Ook valt het me op dat er hier vaak ‘halve’ beloftes worden gedaan. Dan wordt er gezegd: “Ik ga je linken aan die en die” of: “Ik kom van de week wel even langs” – en vervolgens gebeurt er niets. Ik heb zelf juist altijd de drive betrouwbaar te zijn en zal daarom altijd proberen mijn beloftes na te komen.
Met Nederlanders kun je zowel zakelijk als privé heel gezellig samen eten, maar de goede sfeer kan omslaan op het moment dat er betaald moet worden. Het geneuzel over wie wat betaalt en het bonnetje nalopen wie er wat heeft gedronken of gegeten! Ik vind dat je dan gewoon de rekening samen moet delen; als er moeilijk wordt gedaan, betaal ik net zo lief alles zelf. Opvallend vind ik ook de vaste tijden voor het avondeten. Bij Nederlanders moet je niet onverwachts om 18.00 uur bellen of langsgaan, want dan stoor je onder het eten. Bij ons weegt dat niet zo zwaar: als je met etenstijd langskomt, eet je mee – altijd. Ik heb me daarin wel wat aangepast, maar het zit nog wel in mijn systeem.
6. Wat heb je meegenomen vanuit de Koerdische en de Nederlandse cultuur?
Geduld voor de zaak en heel veel vertrouwen geven aan iemand heb ik meegenomen uit de Koerdische cultuur. Het denken op langere termijn i.p.v. korte termijn heb ik uit de Nederlandse cultuur overgenomen.
7. Wil je ooit terug naar Koerdistan?
In principe kan ik altijd terug, maar ik zal bij aankomst zwaar ondervraagd worden – en dat wil ik (nog) niet.
8. Wat is het geheim van je succes?
Hard werken, doorzetten, focussen op wat wel kan en niet te lang stil staan bij wat niet kan.
Altijd zoeken naar wat ons bindt en niet wat ons scheidt.
9. Wat is je favoriete stuk fruit en waarom? #tuttifrutti
Citroen, ik ben gek op zuur. En alles wat mijn moeder maakt met en zonder citroen.
10. Wat is je favoriete Hollandse product en/of locatie?
Mijn favoriete product is filet americain en de binnenstad van Weesp is mijn favoriete locatie.
TIPS van Hawre
1. Laat je niet beïnvloeden door wat de maatschappij vindt en roept, hoe moeilijk dat ook is
2. Volg je eigen weg
3. Een wijs persoon (mijn schoonvader) heeft ooit gezegd, “er is geen wijzer besluit dan een genomen besluit”
Dit interview is gepubliceerd in het boek Tutti frutti (2013)
