NAAM: STEPHANIE DE PELSMAEKER
BEDRIJF: SCOOTERFUN ZEEWOLDE
IN NEDERLAND SINDS: 2011
“Als je in Angola hebt gewerkt, kun je overal werken,” zegt Stephanie de Pelsmaeker. In Angola gaat alles moeizaam: papieren, stempeltjes, regels die voortdurend veranderen en heel veel corruptie. Alles is daar een uitdaging; stromend water en elektriciteit zijn niet vanzelfsprekend. Na de geboorte van haar dochter kreeg ze toch meer moeite met deze omstandigheden. De gebrekkige medische zorg, het altijd goed op moeten letten omdat het er niet altijd even veilig was en de andere dagelijkse moeilijkheden maakten dat ze Angola wilde verlaten. Ze leerde haar Nederlandse vriend kennen, verhuisde naar Nederland en besloot om diverse redenen zelfstandig ondernemer te worden. Het werd Scooterfun Zeewolde: een bedrijf dat scooterevents verzorgt in Flevoland, Gelderland en op locatie. Maar Angola heeft ze nooit helemaal los kunnen laten. Ze zamelt kleding en speelgoed in voor een weeshuis in Porto Amboim, waar haar vroegere collega’s zorgen dat het goed terechtkomt. Naast de ‘fun’ dus ook een stuk maatschappelijk verantwoord ondernemen.
1. Sinds wanneer ben je in Nederland?
Omdat mijn ouders expats waren, heb ik mijn leven lang in verschillende landen gewoond, ook toen ik het huis al uit was. Via mijn vriend ben ik uiteindelijk in Nederland terecht gekomen, waar ik sinds 2011 met veel plezier woon.
2. Hoe ben je ondernemer geworden en waarom?
In 2004 ben ik in Angola voor een Belgisch bedrijf in Office Management gaan werken. Via hen kwam ik in contact met baggeraars Jan de Nul & Boskalis, waarvoor ik later rechtstreeks ging werken. In 2009 vertrok ik naar Lissabon om daar te bevallen van mijn dochter Helena. Toen zij één jaar was, besloot ik in 2010 voor Heerema Marine Contractors te gaan werken. Ik leerde mijn Nederlandse vriend kennen en via hem kwam ik uiteindelijk in Zeewolde terecht: een verademing vergeleken bij Angola. De ruimte, de rust, de veiligheid voor de kinderen. Alles werkt hier, alles is goed geregeld.
Ik wilde graag weer aan het werk, maar kwam niet echt de baan van mijn dromen tegen. Toen ik ontdekte hoe hoog de kosten van kinderopvang hier zijn, heb ik besloten om vanuit huis te gaan werken; zelfstandig ondernemer worden bleek de beste optie. Ik wilde iets leuks opzetten, iets met een hoge funfactor wat veel positiviteit uitstraalt: dat is Scooterfun Zeewolde geworden. Mensen die zich een paar uur of een hele dag willen vermaken, zijn bij mij aan het goede adres. Op een scooter door de bossen of over de dijken rijden geeft een gevoel van vrijheid: lekker de zon op je snoet, de wind door je haren – je komt weer helemaal tot jezelf. Behalve de verhuur van scooters regel ik ook workshops of een high tea onderweg. Ik kan daar al mijn creativiteit in kwijt. De mensen komen met een glimlach en vertrekken met een nog bredere smile op hun gezicht – daar kan ik echt van genieten. Behalve voor Angola wilde ik ook in mijn eigen woonplaats maatschappelijk betrokken zijn; inmiddels ben ik hoofd coördinator voor de Nierstichting in Zeewolde geworden. Zo raakte ik meteen een beetje meer ingeburgerd.
3. Ben je problemen tegengekomen toen je ondernemer wilde worden?
Niet bij het ondernemen. Wel tijdens het solliciteren. Mensen vielen over mijn Vlaamse accent, terwijl ik vloeiend vijf talen spreek. Je bent en blijft op dat moment een ‘buitenlander’.
4. Wat zijn de verschillen tussen het ondernemen in Nederland en België?
Wat mij steeds weer opvalt, is het verschil in efficiëntie tussen Nederlanders en Belgen. Om een voorbeeld te noemen: ik had me ingeschreven voor de starterscursus van de Kamer van Koophandel en na tien weken merkte ik dat ik al veel verder was dan mijn medecursisten. Ik had als enige binnen die tijd een huisstijl, een pand, mijn producten, social media en mijn pr op orde. De anderen waren na tien weken nog geen stap verder. Maar misschien zegt het ook wel meer over mij en is efficiëntie gewoon meer mijn ding. Ik vat de koe nu eenmaal graag bij de horens, daar bereik je zóveel mee! Er wordt hier duidelijk veel meer geklaagd en gezaagd (zeiken zoals jullie dat zo mooi noemen) en soms snap ik dat niet. Want alles is hier gewoon goed geregeld.
5. Wat vind je typisch Nederlands als het gaat om zaken doen en ondernemen?
Ik vind het schokkend, zo grof als Nederlanders in de mond zijn, veel directer. “Wat een eikel”: zoiets zeg je toch niet? Belgen zijn genuanceerder, vriendelijker, opener, respectvoller en duidelijker. Ook meer servicegericht, klantvriendelijker en behulpzamer. Nederlanders zijn altijd druk, druk, druk en zeuren ook vaak dat ze zo druk zijn. Omdat de agenda’s zo vol worden gepland, is er weinig ruimte voor spontaniteit. Die spontaniteit, zoals ik die in Angola kende, mis ik hier in Nederland misschien nog wel het meest.
6. Wat heb je meegenomen vanuit de Belgische en de Nederlandse cultuur?
Van elk land waar ik ondertussen gewoond heb, probeer ik de goede dingen mee te nemen! Zoals de goede Belgische chocolade, de vrolijke Angolese muziek, mijn Portugese dochter en mijn Nederlandse vriend en zoon.
7. Wil je ooit terug naar België?
Nee.
8. Wat is het geheim van je succes?
Pluk de dag en wacht niet op het perfecte moment, maar pak het moment en zorg dat het perfect wordt.
9. Wat is je favoriete stuk fruit en waarom? #tuttifrutti
Aardbeitjes, simpelweg lekker.
10. Wat is je favoriete Hollandse product en/of locatie?
Van wat ik tot nu toe van Nederland gezien heb, is mijn favoriete locatie Terschelling in de winter.
En mijn favoriete product is Hertog Jan bier.
TIPS van Stephanie
1. Wees voorbereid op de stugheid en botheid
van de Nederlanders
I.v.m. emigratieplannen naar Portugal in 2014 heeft Stephanie
vlak voor de uitgave van dit boek haar bedrijf verkocht
Het boek Tutti frutti is te koop via onze webshop
